Είναι γεγονός...Το όμορφο νησί μας κατέχει περίοπτη θέση στην καρδιά και στο μυαλό μας καθ΄όλη τη διάρκεια του έτους. Με την πρώτη ευκαιρία, όλοι κοιτάμε πως θα μπορέσουμε να ξεκλέψουμε μερικές εργάσιμες ώρες Παρασκευής ώστε να χαρούμε ένα γεμάτο Σαββατοκύριακο στο χωριό.
Όταν όμως ο υδράργυρος σκαρφαλώνει υπέρ των 25οC και οι συμπαθείς παρουσιαστές των δελτίων καιρού (από τον Αρναούτογλου μέχρι την..Πετρούλα) μας διαβεβαιώνουν ότι το καλοκαίρι είναι κοντά, η προοπτική της απόδρασης γίνεται επιτακτική.
Οι τυχεροί αυτού του διήμερου (συμπεριλαμβανομένου του γράφοντος) θα πρέπει να γύρισαν στις βάσεις τους, το βραδάκι της Κυριακής, τουλάχιστον ενθουσιασμένοι. Η ανδριώτικη εξοχή οργιάζουσα και μυροβολούσα θύμιζε πολύχρωμα πλατσουρίσματα σε πράσινο καμβά και ο αέρας, λαμπερός δια της απουσίας του, έκανε τόσο τις νότιες όσο και τις βόρειες παραλίες να λαμπυρίζουν προκλητικά
Προσωπικά όμως, όσο και αν μου έκλεινε το μάτι ο Χαλκολιμιώνας, η Πλάκα ή ο Ζόρκος (όπου και κατέληξε η βολτούλα μου), παλαιότερες "παγωμένες" μαγιάτικες αναμνήσεις με έκαναν να αναβάλω την πρώτη φετινή μου βουτιά. Από βδομάδα βλέπουμε...